کد مطلب:233435 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:268
خورشید فروزان
چه زیباست وقتی شمس الشموس از خورشید آسمان ولایت سخن می گوید. حضرت رضا علیه السلام امام را به خورشیدی مانند می كند كه پرتو خویش را بر جهان گسترانده، در حالی كه خود در بلندای افق قرار دارد. به سبب رفعت جایگاه، دست احدی به آن نمی رسد و به جهت شدت نورانیت، هیچ چشمی توان دیدن او را ندارد.
[ صفحه 73]
دقت در زوایای این تشبیه زیبای حضرتش نشان می دهد كه گذشته از آن كه درخشش انوار ولایی امام، عالم را روشن و منور ساخته، جایگاه رفیع او بسان خورشید نایافتنی است و هیچ كس را توان دسترسی به كمالی از كمالات و یا شأنی از شؤون امام نیست. دیگر آن كه همان سان كه خورشید در افق قرار دارد و زمین با حركت به دور آن و نزدیكی با این سرچشمه نور منور می شود، امام نیز خورشید عالم معناست. پس همگان باید به او روی آورند و اطراف شمع وجودش پروانه وار طواف كنند [1] ، و هر كس به او نزدیك تر [2] شود، بهره وری او از نورش بیش تر است.
آری! همچنان كه خورشید، مایه ی حیات انسان بوده و زندگی بدون آن سرد و بی روح و افسرده است و در نهایت به مرگ می انجامد، امام علیه السلام نیز در زندگانی مادی و معنوی بشر، بسان خورشیدی است كه حیات انسان بدو وابسته است. این خورشید جهان افروز الهی گاهی در پشت ابر غیبت قرار می گیرد، اما از ورای همان ابر تیره نیز نور خود را به انسانها می رساند و گرنه بدون این نور هدایت، بشر ظلمت زده، چگونه ممكن است راه نجات بپیماید؟!
خورشید پشت ابر، گهگاه بدون حجاب، به برخی از انسانها رخ می نماید. امام غایب نیز گاهی شرف لقای خود را به بعضی از سعادتمندان می رساند و همچنان كه خورشید پشت ابر نور خود را به همه ی نقاط زمین می رساند، اما در این میان هر خانه ای كه آمادگی بیشتری برای پذیرش آفتاب داشته باشد، از
[ صفحه 74]
نور خورشید سهم بیشتری خواهد داشت، امام عصر علیه السلام نیز فیض خود را به همه ی مردم می رساند، اما هر كس كه خانه دل خود را بیشتر برای پذیرش نور ولایت حضرتش آماده كند، از ایشان بهره مند خواهد شد، و بالاخره هر كس از آثار مفید و بركات نور مستقیم خورشید آگاهی بیشتری داشته باشد، از زمستان دیر پا و ابرهای ممتد و پیوسته، در عذاب بیشتری خواهد بود و چنین شخصی برای رسیدن زمستان و فرا رسیدن بهار انتظار می كشد و خود را برای ظهور مستقیم نور آماده می سازد.
ای خوش آن روز كه ابر سیاه غیبت، از چهره دلربای خورشید مكه كنار رود و «أشرقت الارض بنور ربها» معنی شود.
[ صفحه 73]
دقت در زوایای این تشبیه زیبای حضرتش نشان می دهد كه گذشته از آن كه درخشش انوار ولایی امام، عالم را روشن و منور ساخته، جایگاه رفیع او بسان خورشید نایافتنی است و هیچ كس را توان دسترسی به كمالی از كمالات و یا شأنی از شؤون امام نیست. دیگر آن كه همان سان كه خورشید در افق قرار دارد و زمین با حركت به دور آن و نزدیكی با این سرچشمه نور منور می شود، امام نیز خورشید عالم معناست. پس همگان باید به او روی آورند و اطراف شمع وجودش پروانه وار طواف كنند [1] ، و هر كس به او نزدیك تر [2] شود، بهره وری او از نورش بیش تر است.
آری! همچنان كه خورشید، مایه ی حیات انسان بوده و زندگی بدون آن سرد و بی روح و افسرده است و در نهایت به مرگ می انجامد، امام علیه السلام نیز در زندگانی مادی و معنوی بشر، بسان خورشیدی است كه حیات انسان بدو وابسته است. این خورشید جهان افروز الهی گاهی در پشت ابر غیبت قرار می گیرد، اما از ورای همان ابر تیره نیز نور خود را به انسانها می رساند و گرنه بدون این نور هدایت، بشر ظلمت زده، چگونه ممكن است راه نجات بپیماید؟!
خورشید پشت ابر، گهگاه بدون حجاب، به برخی از انسانها رخ می نماید. امام غایب نیز گاهی شرف لقای خود را به بعضی از سعادتمندان می رساند و همچنان كه خورشید پشت ابر نور خود را به همه ی نقاط زمین می رساند، اما در این میان هر خانه ای كه آمادگی بیشتری برای پذیرش آفتاب داشته باشد، از
[ صفحه 74]
نور خورشید سهم بیشتری خواهد داشت، امام عصر علیه السلام نیز فیض خود را به همه ی مردم می رساند، اما هر كس كه خانه دل خود را بیشتر برای پذیرش نور ولایت حضرتش آماده كند، از ایشان بهره مند خواهد شد، و بالاخره هر كس از آثار مفید و بركات نور مستقیم خورشید آگاهی بیشتری داشته باشد، از زمستان دیر پا و ابرهای ممتد و پیوسته، در عذاب بیشتری خواهد بود و چنین شخصی برای رسیدن زمستان و فرا رسیدن بهار انتظار می كشد و خود را برای ظهور مستقیم نور آماده می سازد.
ای خوش آن روز كه ابر سیاه غیبت، از چهره دلربای خورشید مكه كنار رود و «أشرقت الارض بنور ربها» معنی شود.
[1] «بأبي و أنتم و أمي يا آل المصطفي انا لا نملك الا أن نطوف حول مشاهدكم..». (زيارت جامعه ي ائمة المؤمنين).
[2] نزديكي و قرب به امام به معناي تسليم بودن در برابر ايشان و اطاعت و پيروي از حضرت و تخلق به اخلاق فاضله ي اوست.